Wanneer we Dennis rond 19.00 uur bellen zit zijn werkdag er net op. “Ik loop net m’n hotel hier in Barcelona binnen.” De Hazerswoudenaar woont nu sinds een paar weken in Spanje en staat op de loonlijst bij Hercal, een groot sloopbedrijf. Hoe komt een Nederlandse machinist daar toch terecht?  

Camp Nou 

“Dat begon twee jaar geleden, toen ik nog bij Lek Sloopwerken werkte”, vertelt Dennis. “We waren betrokken bij de sloop van Camp Nou, het stadion van FC Barcelona. Ik werd op een dag gebeld door m’n baas met de vraag of ik aan dat project wilde werken. Nou, ik sprong een gat in de lucht. Ik legde de telefoon neer en zei ‘joh Bianca, dit geloof je nóóit.’ Mijn vrouw is groot fan van FC Barcelona dus die stond er ook helemaal achter.” 

Een duimpie 

Twee maanden werkte Dennis aan dat project, op de R 980 van Lek. “Daar stond Hercal ook als hoofdaannemer. Dat was een heel fijne samenwerking. Daarna werkte ik nog drie maanden samen met ze in Zaragoza mee aan een sloopproject. Zo leer je elkaar kennen, je eet iedere dag samen en hebt het gezellig. Daarna hielden we contact, af en toe een duimpie op LinkedIn en zo.” 

Bizarre transfer 

Dennis keerde weer terug naar Nederland en pakte z’n normale werkzaamheden op. Tot hij eerder dit jaar opeens een appje kreeg van een medewerkster van Hercal. “Zij zei: ‘wij gaan ook zo’n Liebherr aanschaffen en zoeken een machinist. Zin om naar Spanje te komen?’ Ik dacht jemig, dat zou leuk zijn. Daar had ik wel zin in, ik wilde altijd al uiteindelijk definitief naar Spanje vertrekken. En ik voelde me natuurlijk zeer vereerd. Het lijkt wel een bizarre voetbaltransfer.” 

Vast contract 

Na overleg thuis (“Bianca moet het ook zien zitten.”) besloot Dennis ervoor te gaan. Hij maakte zijn eisen kenbaar en kreeg direct een vast contract. “Mijn vrouw wilde niet mee, we hebben jonge kleinkinderen. Dus ik werk twee weken hier en dan vlieg ik een weekend naar Nederland.” Moeilijk? Zeker. “Maar ze werkte altijd al van 15 tot 23 uur, dus toen zag ik d’r ook nooit”, lacht Dennis. “Ik mis haar natuurlijk wel. In september komt ze een weekje over. Hercal betaalt mee, dat heb ik zo onderhandeld.” 

Google Translate 

En nu is Dennis dus opeens machinist bij een Spaans sloopbedrijf, met allemaal Spaanse collega’s. “Eigenlijk zijn er niet echt verschillen qua werkwijze. Iedere machinist doet het gewoon op z’n eigen manier, net als in Nederland. Aan een siësta doen we niet, we gaan tussen 14 en 15 uur vaak ergens in een restaurant lunchen. M’n Spaans is nog niet geweldig, maar ze spreken hier toch Catalaans. Da’s blablabla en hup, kun je niks mee. Google Translate is m’n vriend. Op kantoor zitten gelukkig wel wat mensen die een beetje Engels spreken.” 

Vijf miljoen 

Was er dan geen Spaanse machinist te vinden? Misschien wel, maar de Liebherr R 980 Demolition is niet zomaar een kraantje. Dennis: “Er draaien er in Europa maar een stuk of vijf die ik uit m’n hoofd kan opnoemen. Het is natuurlijk heel dure apparatuur, je praat over een miljoentje of vijf. En het is een machine van 200 ton, ik heb er soms een betonschaar aanhangen die al 12 ton weegt. Daar moet je zorgvuldig mee omgaan. Ik had natuurlijk al ruime ervaring op deze machine, dat gaf wel de doorslag.” 

Kick 

Het is niet niks, werken op deze machine. “Ik ben ook onderaan begonnen, van klein ga je naar groot. En ja, dan kun je hier uitkomen. Ik krijg er nog steeds een kick van. Als je dan bijvoorbeeld bezig bent met Camp Nou: wauw. Ik zou ook niet meer op een kleinere machine willen zitten. Niet denigrerend bedoeld, maar dat houd ik een dag vol. Dan ga ik om me heen zitten kijken.” 

Bloedverziekend warm 

Het is nu vooral een kwestie van ritme vinden in Spanje en bij Hercal. “Het is hier natuurlijk bloedverziekend warm, maar het is vooral genieten. Als ik door een bedrijf uit een ander land was gevraagd had ik het ook niet gedaan. Dit is een mooie kans om toe werken naar een pensioen in Spanje. Dat is wel de bedoeling, dat mijn vrouw in de toekomst overkomt en we hier lekker samen gaan genieten. Ik had het in Nederland ook echt wel gezien. Sta je weer in de file op die A4… Hier is het een rustiger leven, de mensen zijn blij. Heerlijk.”